لیله الرغائب
توضیحاتی در مورد جشن مذهبی رغایب
آیین ملی مذهبی رغایب یکی از اعیاد و جشنهای محلی آذربایجان بوده که از تاریخچه کهنی برخوردار می باشد . از نظر لغوی کلمه رغایب با عناوین "رغییب" ، "اولوللر بایرامی" در مناطق ترک زبان آذربایجان و اردبیل معروف می باشد . «رغائب»[1] در لغت جمع «رغیبه» بوده و به معنای چیزهای خوب، مرغوب و پسندیده است . این جشن همچنین جشن مردگان و شب آرزوها نامیده شده است.
البته از لحاظ تاریخ مذهبی این جشن گفته اند که چون در روز رغایب حضرت خدیجه تمام اموال و دارایی های خود را به حضرت محمد (ص) بخشیده ، مردم منطقه هم در این روز به احسان و بخشش و نذر روی می آورند . تاریخچه برگزاری این جشن به دوران قبل از انقلاب و حتی به دوران قاجار باز می گردد. چنانکه در صفحه 308 کتاب " تاریخ و جغرافی دارا- لسلطنه تبریز" نوشته شاهزاده نادر میرزا – آمده است :
«چون پنج شنبه اول رجب رسد ، لیله الرغایب باشد . بومیان تر حلوا پزند از عسل یا دوشاب ، به گورستان برند و به خانه های دوستان فرستند .این حلوا نیز به ناچار به خانه نامزد بباید فرستادن . در این شب بقالان دکانها زینت دهند . عسل و روغن و دوشاب خروارها به فروش رود و نفعی گرا[ن] مند برند . »
در فرهنگ شیعه ، شب اولین جمعه ماه رجب را رغائب گویند و آن یک سنت اسلامی است و همزمان با روز رغبه و نخستین جمعه ماه رجب در روستای شایق نیز این مراسم اجرا می گردد .
یاد حلوا در مسیر قبرستان ، حلوای سیاه و توزیع انواع خوراکی در حین بازگشت از زیارت اهل قبور به خیر ، برای شادی روح تمام اسیر خاک شدگان روستای شایق صلوات و فاتحه ایی قرائت بفرمایید .
برچسبها: آداب و رسوم و مراسم آیینی, بایرامیز مبارک اولسون
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.