روستای قره وانلو

روز از نو روزی ازنو ...
خانه تکانی اصطلاحی است که هم می توان به معنی نوشتاری ولغوی آن توجه داشت وهم به معنی کلی این اصطلاح عامیانه که ریشه درفرهنگ وسنن دیرینه ما دارد .درظاهر ناگفته پیداست همان تنظیف خانه وکاشانه خود باسلیقه وامکانات موجود هرفرد که ازشستن فرش ها وزیراندازها شروع شده تا تعویض دکوراسیون ،لوستر ،کابینت ،مدل لوازم صوتی وتصویری وپارچه پرده ها گرفته تا به لباس ها و... اماّ چنانچه به موضوع عمیقا"تامل نمائیم درمی یابیم که یک معنی واقعی دربطن کلمه نهفته است چون اگر منظور صرفا"ظاهر قضیه باشد چرا درسایر مواقع کاربرد کمی دارد پس منظور از آن کنارزدن افکار واعمال زشت وناپسند ازذهن وفکر واندیشه خود وانجام اعمال شایسته وپاک نمودن روح وجسم خود ازانواع آلودگی های اخلاقی ومحیطی است ، درواقع تکان وحرکت بسوی کمال وسعادت وخوشبختی معنا ومفهوم پیدامی کند ولازم است گاهی به خودمان بیاندیشیم ویک خانه تکانی درخود ایجاد بکنیم تاتحوّل وتغییر بوجود آید وبه زندگی سالم وفکری نووتازه درمادمیده شود ونفس تازه باعث تحرّک وپیشرفت ماخواهدبود .
خانه تکانی درروستای قره وانلو درگذشته وامروز :
درقدیم از سفیدکاری خانه ها این رسم دیرینه شروع می شد ازخاک سفید رنگ برای سفیدکردن خانه (ائو) استفاده می کردند وازرنگهای ترکیبی که ازپوست پیاز وسایرعلفیات تهیه می کردند رنگ قرمز زینت بخش دیوارهای خانه بود بانقش ونگار درخت سرو که به زبان ترکی (سلمی آغاجی ) وتصویر مورد علاقه خودشان را روی دیوارخانه نقاشی می کردند که عموما"عروس وگل وخروس ودرخت میوه وازاین جور تصاویر که بستگی به هنر واندیشه فرد روی دیوار کشیده می شد ،وپایین دیوارها راحدودا"1/5متربا نایلونهای سفره ایی که روی آن اغلب باعکسهای مناظر زیبای طبیعت وگل وگیاه ویا تصاویر عاشقانه مزّین شده بود می پوشاندند تا به زیبایی خانه افزوده شود وهم درهنگام برخورد لباس واجسام خیس کثیف نشود وچون امکانات بسیارمحدود وساده بود درحد امکان سعی می کردند به موجودی خود قانع باشند وشاکر ،وازبافتن جوراب پشمی برای مردان وکلاه و... ولباس های خودشان را می دوختند وگندم برای سبزه عید به داخل بشقابهای سفالی وچینی کاشته می شد ونوشدن باتوجه به مقتضیات زمان خودش رانشان می داد که بزرگان بهتر می دانند اما روحیه مردم فوق العاده قوی وبانشاط بود وفکروخیال بد ویا بیهوده بسیار اندک بود وسرچشمه شکوه وعظمت خاصی داشت چون دردونقطه بیشتر آب نبود وهمه برای شستن لباس وفرش و... به کنارحوض می آمدند وترافیک بسیار سنگینی حاکم می شد با لباسهای رنگارنگ خانمها که بیشتر رنگهای شاد وروشن زینت بخش لباس محلی آنان بود برخلاف امروزی که همه سیاه پوش هستند ! ومردم ساده وصاف وبی آلایش روستا خودشان رابرای استقبال از سال نووبهار طبیعت آماده می کردند چون بهار فصل آغازین سال ومخصوصا"برای کشاورزان معنی خیلی دوست داشتنی وشیرین می باشد چون باطبیعت انس والفت مستقیم دارند وازطرفی هم خیش وگاوآهن وتخم جو وسیب زمینی و... باید مهیا کند وگاونر ها ارزش دیگری داشتند چون زمین بواسطه زور وقوه آن شکافته می شد وبذر حیات کاشته می شد .